Trump zmienia politykę wobec Rosji i Ukrainy. Co teraz zrobi Putin?
Przypomnijmy chronologię ostatnich miesięcy. Podczas kampanii wyborczej w 2024 roku Donald Trump oświadczył, że zamierza rozwiązać konflikt między Rosją a Ukrainą jak najszybciej, w ciągu 24 godzin. Po objęciu urzędu radykalnie odszedł od linii administracji Joe Bidena, czyli bezwarunkowego wsparcia dla Kijowa. Pomoc wojskowa dla Ukrainy została ograniczona, Trump wielokrotnie rozmawiał z Władimirem Putinem, a nawet dopuszczał możliwość ustępstw wobec Rosji, choć z reguły nie wdawał się w szczegóły.
Trump zmienia kurs wobec Putina. Spekulacje i przecieki
Prezydent Trump miał nadzieję, że Stany Zjednoczone mogą działać jako mediator i osiągnąć porozumienie między Rosją a Ukrainą podobne do bliskowschodnich porozumień Abrahamowych z jego pierwszej kadencji. Wówczas każda ze stron otrzymywała określone korzyści z uczestnictwa w procesie pokojowym. Podobnie jak w podejściu Abrahama, zakładano, że Ukraina zgodzi się na pewne warunki związane z dostępem do zasobów naturalnych, a Rosja uzyska wyjście z międzynarodowej izolacji poprzez projekty gospodarcze, a obie strony zaprzestaną rozlewu krwi.
Współpraca z USA miała być gwarancją trwałego pokoju.
Scenariusz ten wielokrotnie napotykał jednak na poważne przeszkody. Trump starał się nie pokazywać, kto jego zdaniem jest odpowiedzialny za konflikt i często składał oświadczenia, które pozwalają na niejednoznaczną interpretację przyczyn wybuchu wojny.
Jednak miesiąc temu, po szczycie NATO w Hadze, Trump wyraźnie zaostrzył swoje stanowisko wobec Władimira Putina. Po kolejnej rozmowie telefonicznej amerykański prezydent powiedział, że jest rozczarowany. A pod koniec ubiegłego tygodnia obiecał niespodziankę 14 lipca.
W weekend wiodące amerykańskie publikacje opublikowały artykuły łączące spekulacje z przeciekami z otoczenia Trumpa. Mówiono o możliwych posunięciach Białego Domu: nałożeniu 500-procentowych ceł na te kraje, które kontynuowałyby zakazany sankcjami handel z Rosją (pomysł senatora Lindseya Grahama), wznowieniu dużych dostaw broni do Ukrainy, przekazaniu jej systemów obrony powietrznej, a także umieszczeniu na liście pocisków rakietowych dłuższego zasięgu zdolnych do rażenia celów na terytorium Rosji, w tym Moskwy. Pojawiły się również spekulacje, że Trump może zezwolić na wykorzystanie zamrożonych rosyjskich aktywów w USA do sfinansowania dostaw broni do Ukrainy.
Sekretarz generalny NATO Mark Rutte pilnie poleciał do Trumpa. Wspólna konferencja prasowa z nim była okazją do niespodzianki obiecanej przez prezydenta USA.
Taktyka Trumpa przeciwko Rosji
Najsurowsze prognozy gospodarcze nie sprawdziły się. Trump zapowiedział, że da Rosji 50 dni na rozwiązanie konfliktu. Jeśli postęp dyplomatyczny nie zostanie osiągnięty, USA nałożą 100-procentowe cła na handel z państwami, które nadal współpracują z Moskwą.
Ponadto, w obecności Marka Ruttego, Trump powiedział, że zamierza dostarczyć Ukrainie nową broń kosztem partnerów z NATO. Najwyraźniej Rutte stał się kluczowym europejskim sojusznikiem Trumpa: to on kierował koordynacją płatności amerykańskich rachunków przez kraje europejskie.
Wygląda na to, że Trump po raz kolejny zdecydował się uciec do taktyk, które dobrze zna: presji taryfowej i politycznego ultimatum. Działał już w ten sposób, wysyłając tak zwane “listy szczęścia” do światowych przywódców, w tym do kierownictwa Unii Europejskiej, grożąc nałożeniem wysokich ceł, jeśli nie zostanie osiągnięte nowe porozumienie na warunkach korzystnych dla Stanów Zjednoczonych.
Być może Trump oczekuje teraz, że Moskwa spróbuje zawrzeć porozumienie. Wciąż ma do dyspozycji możliwość wykorzystania zamrożonych rosyjskich aktywów w Stanach Zjednoczonych do sfinansowania pomocy wojskowej dla Ukrainy.
Jednocześnie niezadowolenie z Trumpa zaczyna dojrzewać w Partii Republikańskiej wśród najbardziej radykalnych zwolenników ruchu MAGA. Kręgi te początkowo sprzeciwiały się transferom broni do Ukrainy i postrzegają obecny zwrot w polityce Trumpa jako zdradę zasad izolacjonizmu i “America First”. Ale jeśli prezydent nadal traci poparcie w tym obozie, to wręcz przeciwnie, wzmacnia je wśród republikańskich “jastrzębi” i neokonserwatystów.
Jego nowymi filarami w partii są sekretarz stanu i doradca ds. bezpieczeństwa narodowego Marco Rubio, autor ustawy o surowych sankcjach wobec Rosji Lindsey Graham oraz przewodniczący Senackiej Komisji Stosunków Zagranicznych John Thune. Postacie te reprezentują bardziej interwencjonistyczne skrzydło Partii Republikańskiej i wydają się mieć coraz większy wpływ na kształtowanie agendy polityki zagranicznej administracji.
Trump powiedział jednak, że nie ma potrzeby uchwalania ustawy o 500-procentowych taryfach. Wcześniej donoszono, że między administracją a Kongresem nie było zgody co do tego, kto powinien mieć uprawnienia do nakładania takich środków. Trump nalegał, aby odpowiednie prerogatywy pozostały w gestii prezydenta, podczas gdy Kongres starał się przekazać je władzy ustawodawczej.
Najwyraźniej prezydent wolał nie wpaść w instytucjonalną pułapkę pozwalającą Kongresowi kontrolować zagraniczną politykę handlową w obliczu rosnącej presji. Odmawiając poparcia ustawy, Trump zachował inicjatywę w swoich rękach i nadal działał w ramach swoich istniejących uprawnień.
Trumpowi udało się już uzyskać elementy nowej umowy. Od Ukrainy – porozumienie w sprawie strategicznych zasobów naturalnych, od europejskich sojuszników – porozumienie w sprawie płacenia za amerykańskie dostawy broni: obciążenie budżetu USA zostanie znacznie zmniejszone. Nawet rosnące niezadowolenie niektórych MAGA-Republikanów nie było w stanie stłumić radości z faktu, że Trump był w stanie zmienić pozycję Stanów Zjednoczonych jako lidera wolnego świata.
***
Pozostaje ostatni, najtrudniejszy element – uzyskanie zgody Moskwy. Trump zrobił kolejny krok w tym kierunku i teraz zdaje się czekać na odpowiedź Kremla. Sądząc po tym, jak zdecydowanie działał w sprawie Iranu, możliwe, że Moskwa naprawdę myśli o możliwości kompromisu.
Artykuł powstał na podstawie tłumaczenia tekstu z serwisu The Moscow Times. Jego autorem jest Sam Wilson, politolog. TUTAJ najstarszy niezależny portal medialny w Rosji.
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. Bądź na bieżąco! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.
