Należeli w swoich czasach do czołówki polskiej sceny kabaretowej. Mogło się wydawać, że są doskonale zgrani. Okazuje się jednak, że były to jedynie pozory. Rozstali się zawodowo w nieprzyjaznej atmosferze, czego nie ukrywali. Zenon Laskowik przemawiał potem na pogrzebie Smolenia i choć w zamierzeniu miała to być mowa pojednawcza, wywołała u wielu osób konsternację. To jednak nic w porównaniu z tym, co ujawnia Krzysztof Deszczyński w swojej książce. Są to nie tylko jego obserwacje, ale zapiski rozmów z Bohdanem Smoleniem i innymi osobami. Najbardziej porażający jest opis momentu, gdy Laskowik zażartował na scenie z samobójstwa syna Smolenia. Miał też krytykować talent takich osób, jak Grażyna Szapołowska i Michał Bajor. Twierdził, że “nie potrafią śpiewać”. Dostało się też Januszowi Gajosowi.
Jednego dnia moje rozmowy z Zenkiem o kształcie artystycznym naszych trzech wejść, naszych dialogów, były świetne, a drugiego dnia nie do zniesienia. Nic nie było napisane na papierze, choćby sama konstrukcja czy szkic dialogu. Efekt był żałosny. Aż dojechaliśmy do Wrocławia. Tego to nigdy nie zapomnę. Hala Ludowa nabita ludźmi. A on powiedział mniej więcej tak do publiczności, przed moim wejściem: wyście zajechali go jak łysą kobyłę. A potem do mnie: Mały, zejdź ze sceny
— mówił Bohdan Smoleń w rozmowie z Krzysztofem Deszczyńskim, która znalazła się w jego nowej książce “Bohdań Smoleń. Toksyczny duet z Laskowikiem” wydawnictwa Media Rodzina.
Satyryk nie krył, że te słowa mocno go zabolały. — Ja mu tego nigdy nie zapomnę. Czułem się jak śmieć — stwierdził.
Nawiązał też do szokującej sytuacji, która miała miejsce podczas jednego ze wspólnych występów. Po samobójczej śmierci syna Bohdana Smolenia, którą ten bardzo przeżył, Laskowik ze sceny zapytał widownię: wiecie, co się Bohdanowi stało?
Gdzie tutaj był kabaret, sztuka kabaretowa? Prywatne problemy Zenka ze sobą i nic więcej. Kto mu pozwolił jeździć po mnie jak po łysej kobyle? Kto? (…) Publiczność nie miała pojęcia, co ten Zenon gada. O co mu chodzi. Po występie we Wrocławiu graliśmy w Świnoujściu i powiedział na scenie, że wtedy wyszła z niego świnia
— wspominał w rozmowie z Deszczyńskim Smoleń.
Sytuację tę wspomina również Deszczyńki. “Zenon zapytał widzów: wiecie, co się Bogusiowi stało? Publiczność zamarła. Smoleń w kulisie też, bo natychmiast przywołał w pamięci śmierć swojego syna. A Laskowik na to: co się gapicie? Szyba mu pękła w mercedesie. (…) Może to był efekt przyzwyczajeń z okresu Teya, gdzie robiono sobie bezkarnie różne żarty z siebie. Z Bohdana w szczególności. Zenon wtedy się bawił (…), żartował z jego wzrostu, z palenia papierosów, z jego pochodzenia z Małopolski, bo przecież on z Wielkopolski. We Wrocławiu przekroczył jednak granicę przyzwoitości” — opisuje współpracownik Smolenia.
Smoleń o Laskowiku: uwagi do wykonawców. Na celowniku Janda i Bajor
Satyryk opowiadał też, że na koncertach Laskowik wymyślał osobiste uwagi pod adresem wykonawców, zapowiadając ich występ. Kiedy Magda Umer wychodziła na scenę w czarnym ubraniu, wyparował: przed państwem prosto z pogrzebu Magda Umer.
W hotelu pod Kielcami Edytę Geppert opieprzył, że się też ubiera na czarno i że Ewą Demarczyk nigdy nie będzie. Szapołowską wysłał do domu, mówiąc jej, że nie umie śpiewać. Janusz Gajos którejś nocy pojechał do Opola na nocny koncert festiwalowy i już na drugi dzień grał z nim w Brzegu, a Zenon do niego w garderobie: kręcisz się jak gówno w przeręblu, albo tu, albo tam
— wspominał Bohdan Smoleń.
Krzysztof Deszczyński, autor książki, przypomina też sytuację, w której Edyty Geppert nie było jeszcze w garderobie, bo jej występ był na późnym etapie programu. Laskowik miał się jednak zdenerwować, wyjść i nie wrócić — Nie ma Geppert, to mnie też nie ma — stwierdził podobno. Reszta artystów musiała zrobić wszystko, by zgromadzona widownia nie była zawiedziona.
Czytaj też: Tragedia w szkole. Nie żyje 13-latek. Ratownicy byli bezradni
Zenon Laskowik źle traktował współpracowników?
W książce opisane zostały szczegóły tego, w jaki sposób podobno Zenon Laskowik traktował swoich współpracowników. Jeśli są prawdziwe, dziś byłyby nazwane mobbingiem. — Kiedy jeszcze graliśmy “Przedszkole”, Zenek zwołał któregoś dnia zebranie i powiedział: za karę, że nie rozumiecie spektaklu, nie będziemy przez miesiąc grali. Wywiązała się dyskusja pomiędzy nami, że skoro zostały sprzedane bilety, to żądamy rekompensaty za te kilka miesięcy prób. (…) Potem kazał nam sprzedać instrumenty, samochody, żebyśmy mieli z czego żyć” — mówił w rozmowie z Deszczyńskim Bohdan Smoleń.
Krzysztof Deszczyński w jednym z wywiadów ze Smoleniem, który również zamieścił w swojej nowej książce, zwraca uwagę na to, jak rozdzielane były tantiemy. Na jednej z list wpisani byli twórcy skeczów, a Bohdana Smolenia tam nie było. “Że niby co? Co miałem zrobić?” — odparował wtedy satyryk.
Skontaktowaliśmy się z menedżerem Zenona Laskowika, z pytaniem, czy satyryk zechce się odnieść do zarzutów padających w książce.
— usłyszeliśmy.
Zobacz też:
Nagranie naszego rodaka hitem w sieci. Gdy wszedł do amerykańskiego sklepu, od razu sięgnął po aparat
Przegapił zjazd na ekspresówce. Nie do wiary, co zrobił. Opłakane skutki
