Przez 27 lat Mirella miała nie wychodzić z domu. Szokująca historia ze Świętochłowic
Nieprawdopodobną historią 42-latki ze Świętochłowic od kilku dni żyje cała Polska. Przypomnijmy, że świat o niej zapomniał w 1997 r. Wtedy najprawdopodobniej ostatni raz sąsiedzi widzieli Mirellę.
Mirella miała nie wychodzić z domu przez ponad 20 lat
Kobietę w ciężkim stanie, wychudzoną i z ranami nóg sięgającymi kości, sąsiedzi zobaczyli dopiero 29 lipca br. Po awanturze i głosach dobiegających z mieszkania jej rodziców, sąsiedzi wezwali policję i pogotowie.
— Nasze pogotowie zostało zadysponowane przez policję. Gdy transportowaliśmy ją do szpitala, pacjentka powiedziała nam, że od ponad 20 lat nie wychodziła z domu — mówił w rozmowie z “Faktem” Łukasz Pach, dyr. Wojewódzkiego Pogotowia Ratunkowego w Katowicach.
To by oznaczało, że Mirella ponad ćwierć wieku nie miała kontaktu ze światem — lekarzem, dentystą, fryzjera, nie miała nawet dowodu osobistego. Po dwóch miesiącach spędzonych w szpitalu, niecałe dwa tygodnie temu (2 października) kobieta znów wróciła w swoje cztery ściany.
— To się w głowie nie mieści — mówi Aleksandra Salbert (35 l.), która wraz z koleżankami zorganizowała zrzutkę dla Mirelli na portalu pomagam.pl. — Musimy jej pomóc wrócić do normalności, odzyskać życie, które straciła. Tymczasem znów wróciła w to samo miejsce. Lekarze zalecili, by chodziła, a tymczasem ona znów leży.
Pokój Mirelli przypomina jej dzieciństwo
Mieszkanie, w którym Mirella miała spędzić ostatnie 27 lat, ma dwa pokoje. W jednym z nich na kanapie zastajemy Mirellę. Jej matka zaprasza do środka, ale nie pozwala swojej córce dojść do głosu.
— My już mamy dość tego wszystkiego, niczego od nikogo nie potrzebujemy — zarzeka się starsza kobieta, która przedstawia się jako matka dziewczyny. — Wychodziliśmy z nią i na działkę do znajomych — przekonuje. Nie jest jednak w stanie powiedzieć, kiedy to było. Gdy to samo pytanie zadajemy Mirelli, dziewczyna odpowiada: — Ojej, no jakiś czas temu, nie pamiętam…. Dawno nie wychodziłam, nie jestem w stanie sobie przypomnieć.
Jej matka szybko tłumaczy: — Ona jest teraz ogłupiała, bo ją trzymali w tym szpitalu — dodaje.
Gdy pytamy, dlaczego nie ma nawet dowodu osobistego, jej matka znowu zabiera głos: — Chciałam jej wszystko załatwić, wniosek wypisać… ja ładnie piszę, ale ona się zacięła i koniec było. Sama nie wiem, czemu — mówi matka Mirelli.
Wniosek o dowód osobisty dla niej został złożony dopiero teraz, gdy sprawa wyszła na jaw. Dla systemu Mirella nie istniała. Nie ma renty socjalnej ani żadnych środków do życia.
— Ja mam emeryturę i mój mąż też, nie chcemy żadnej pomocy — wtrąca matka Mirelli. — Jezus Maria, jestem załamana, nie przeżyję…. Po co nam te ubrania, kurtki, co ludzie teraz przynoszą — lamentuje kobieta.
Nad łóżkiem Mirelli wciąż stoją zabawki z dzieciństwa. Kilka pluszaków, trochę książek. Czyżby jej świat zatrzymał się na wspomnieniach z dzieciństwa? — Ja te zabawki wyrzucę, ale jeszcze do tego nie doszłam — zapewnia jej matka.
Sąsiedzi są przerażeni. “Matka Mirelli mi powiedziała, że zaginęła”
Sąsiedzi, z którymi udało nam się porozmawiać, nadal są w szoku. Wspominają Mirellę jako śliczną, 15-letnią panienkę. — Była grzeczna i bardzo ładna. Lata temu, jeszcze jak Mirelka chodziła do liceum, to jej rodzice pytali, czy moja córka da jej korepetycje, ale potem wszystko ucichło — opowiada Urszula Knapczyk (83 l.), sąsiadka z bloku. — Wciąż pamiętam, jak jej matka mi prawie 30 lat temu powiedziała, że Mirella zaginęła. Rzekomo ktoś miał ją porwać. To był szok, ale co mieliśmy robić, oni nie chwalili się tym. Kiedyś spotkałam nawet jej ojca i pytam: co z Mirelką? Myślałam, że może się odnalazła, a on mi powiedział “pani córki też nie widać”. Nie podejmowałam więcej tego tematu — dodaje pani Urszula. — Teraz się okazało, że przez te wszystkie lata Mirella była w tym domu, a my ani razu jej nie widzieliśmy. Nikt się nią nie interesował, a przecież chodziła do szkoły i nagle ślad po niej zaginął. To bardzo zagadkowa historia.
Mirella przerwała naukę w liceum. Miała wtedy 15 lat
W I Liceum Ogólnokształcącym im. Kochanowskiego potwierdzono nam, że Mirella kształciła się w tej szkole przez niecałe pół semestru. — W księdze ewidencji uczniów znaleźliśmy wpis, że taka osoba istotnie chodziła do naszej szkoły. Rozpoczęła naukę 1 września 1997 r. w klasie Ic i została skreślona z listy uczniów 6 stycznia 1998 r. W notatce dodano “skreślona na prośbę rodziców” — mówi w rozmowie z “Faktem” Jolanta Daniluk, dyr. I LO w Świętochłowicach.
Dyrektorka dodaje, że w tamtych latach nie było takich obwarowań, jak w obecnych czasach. W 1997 r. obowiązek szkolny w Polsce polegał na ukończeniu ośmiu klas szkoły podstawowej. — Nie byłam wtedy dyrektorem tej szkoły, nie jestem w stanie powiedzieć, co się dokładnie wydarzyło — dodaje Jolanta Daniluk.
Przyznaje też, że rodzice musieli zabrać papiery i nikt się nie interesował, czy dziewczyna kontynuuje naukę.
Sprawę bada OPS i policja
Sprawę Mirelli bada Ośrodek Pomocy Społecznej w Świętochłowicach i policja. — Sprawa jest szczególnie delikatna, a jej pełne wyjaśnienie wymaga czasu oraz współdziałania wielu instytucji. Na obecnym etapie nie jest możliwe wydanie jednoznacznych ocen ani publiczne przesądzanie o przebiegu wydarzeń. Prosimy o umożliwienie służbom społecznym prowadzenie działań w spokojnych i rzeczowych warunkach — poinformowała “Fakt” Monika Szpoczek, dyr. OPS w Świętochłowicach. — Podkreślam, że pracownicy socjalni działają z pełnym zaangażowaniem i empatią — dodaje.
Z kolei 14 października śledczy poinformowali, że z dotychczasowych ustaleń wynika, że brak jest podstaw do stwierdzenia, że 42-latka była przetrzymywana wbrew swojej woli. Nie stwierdzono również przesłanek do wszczęcia procedury Niebieskiej Karty, która uruchamiana jest w przypadku podejrzenia przemocy domowej.
Jednocześnie poinformowano, że pomimo wstępnych ustaleń, świętochłowicka policja nadal prowadzi postępowanie w tej sprawie. Zebrane do tej pory informacje zostały już przekazane do prokuratury, która również zajmuje się sprawą.
Horror w Świętochłowicach. Przez 27 lat była zamknięta w małym pokoju. “Zaczęło się od głosów…”
Sąsiedzi myśleli, że zaginęła jako nastolatka. A ona 27 lat była więziona w pokoju. “To był szok”
