Nie żyje Mieczysław Buczkowski. Wybitny lekarz i powstaniec warszawski
Informację o jego śmierci doktora Buczkowskiego podała 5 lutego fundacja BohaterON. W 2022 r. z okazji 78. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego został uhonorowany przez prezydenta RP Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jego nazwisko widnieje na liście bohaterów Muzeum Powstania Warszawskiego. W konspiracji nosił pseudonim “Buk”.
Mieczysław Antoni Buczkowski w chwili wybuchu Powstania Warszawskiego miał zaledwie 21 lat. Był żołnierzem II Obwodu Żywiciel Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej. Medycynę studiował na tajnych kompletach. Wybuch powstania zastał go na Żoliborzu, gdzie pełnił dyżur w szpitalu przy klasztorze sióstr zmartwychwstanek. Już wtedy ratował rannych, mimo ogromnego ryzyka i własnych obrażeń.
Podczas ostrzału rakietowego szpitala przy Placu Wilsona 24 sierpnia 1944 r. został ranny w głowę. Podmuch pocisku sprawił, że spadł z parteru do piwnicy, zalany krwią. Zdołał jednak wydostać się na zewnątrz, pomagając przy tym sanitariuszce, która miała poważny uraz oka. We wrześniu zachorował na czerwonkę i trafił do Szpitala w Forcie Sokolnickiego, gdzie doglądała go matka. Po upadku powstania opuścił Warszawę z ludnością cywilną, a dzięki pomocy polskich pielęgniarek i fałszywemu zaświadczeniu o rzekomej gruźlicy, uniknął deportacji.
Lekarz z powołania
Po wojnie Buczkowski kontynuował studia medyczne na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując dyplom w 1947 r. Następnie pracował w Szpitalu Ubezpieczalni Społecznej w Zabrzu, gdzie pod okiem prof. Witolda Zahorskiego zdobywał doświadczenie. W 1949 r. został powołany do wojska, gdzie ukończył specjalizację z chorób wewnętrznych oraz organizacji służby zdrowia. Pracował także jako wykładowca na Akademii Medycznej w Łodzi.
W 1957 r. powrócił do pracy cywilnej, ponownie pod kierunkiem prof. Zahorskiego w Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu. W 1963 r. obronił doktorat i został adiunktem, a sześć lat później objął ordynaturę Oddziału Chorób Wewnętrznych Szpitala Miejskiego nr 1 w Gliwicach. Przez kolejne lata rozwijał służbę zdrowia na Górnym Śląsku, pełniąc funkcję dyrektora ZOZ w Gliwicach oraz Dyrektora Naczelnego Szpitala Miejskiego nr 1.
Do końca się angażował
Mimo odejścia na emeryturę w 1991 r., Mieczysław Buczkowski do końca życia angażował się w sprawy medycyny i edukacji historycznej. Bohater odszedł 5 lutego. Na razie nie podano daty pogrzebu.
(Źródło: PAP, Fakt, BohaterON)
Zobacz też:
Furiat z nożem rzucił się na żonę. Ranna zabrała czwórkę dzieci i uciekła
Po tragedii poszli na miejsce śmierci kolegi w Puławach. I przeżyli szok
Strzelił policjantowi w brzuch. Sąd nie miał dla niego litości