Matka Szymonka z Będzina skończyła karę. Wyszła z więzienia po 13 latach
Ta sprawa była jedną z najbardziej wstrząsających na Śląsku w ostatnich latach. 19 marca 2010 r. w stawie w Cieszynie znaleziono zwłoki dziecka. Ubrany w czerwoną kurteczkę chłopczyk trzy tygodnie leżał w wodzie. Od razu było wiadomo, że nie był to nieszczęśliwy wypadek. Nikt dziecka nie szukał. Sekcja zwłok wykazała, że padł ofiarą okrutnej zbrodni. Zmarł od urazu jamy brzusznej.
Matka Szymonka z Będzina wyszła z więzienia
Policjanci przeczesywali tysiące domów i sprawdzali, czyje to było dziecko. Przez dwa lata nic nie ustalili. Przełom nastąpił dopiero w czerwcu 2012 r. Anonimowy telefon Do MOPS-u w Będzinie pozwolił pchnąć sprawę do przodu. Wtedy okazało się, że chłopczyk z Cieszyna to 22-miesięczny Szymonek z Będzina.
Jego rodzice Jarosław R. (wówczas miał 42 l.) i Beata Ch (wówczas 41 l.) byli odpowiedzialni za śmierć dziecka. Przerzucali się winą, kto zadał cios w brzuch, który skutkował śmiercią Szymonka. Przez trzy dni patrzyli, jak malec, wijąc się z bólu, konał w męczarniach.
Ciosy spowodowały, że dziecku pękło jelito cienkie, doszło do powikłań. Z bólu Szymuś odgryzł sobie kawałek wargi… Potem spakowali ciało Szymonka do torby i zawieźli 100 km dalej, wyrzucają zwłoki do stawu. W drodze towarzyszyła im dwójka małych córeczek: Natalka (miała wtedy roczek) i Wiktoria (4 l.).
Jarosław R. i jego konkubina Beata Ch., po latach procesów, w 2018 r. zostali prawomocnie skazani. Kobieta na 13 lat więzienia, ojciec Szymonka na 15 lat (kara liczy się od dnia zatrzymania ich w 2012 r.).
— Skazana kończy odbywać karę 20 czerwca br. i tego dnia powinna opuścić zakład karny — mówił “Faktowi” sędzia Gwidon Jaworski, rzecznik Sądu Apelacyjnego w Katowicach. — Jeśli chodzi o Jarosława R., to kara kończy mu się dopiero 17 grudnia 2027 r.
Jak informuje dziennikzachodni.pl, kobieta opuściła już mury Zakładu Karnego w Grudziądzu. Sąd penitencjarny w Toruniu potwierdził “Faktowi”, że Beata Ch. nigdy nie starała się o warunkowe przedterminowe zwolnienie.
Babcia Szymonka bardzo za nim tęskni
W marcu br. na rozmowę z “Faktem” zdecydowała się babcia Szymonka. Pani Zenobia (76 l.) po raz pierwszy od 15 lat zabrała głos w tej sprawie. Opowiedziała nam, jak bardzo tęskni nie tylko za Szymonkiem, ale i za jego siostrzyczkami, które po tej tragedii trafiły do rodziny adopcyjnej.
— Tak bardzo kochałam Szymonka, mówiłam do niego “jesteś taki malutki, jak kurka”. On tak się do mnie tulił, całował po policzkach. Pamiętam, jak w Wigilię śpiewał mi do ucha — opowiadała pani Zenobia. — Beata nie była dobrą matką, mówiła ludziom, że on jest nieporadny, a on był tylko wcześniakiem. Długo w szpitalu leżał. Ja nie widziałam w nim, żeby coś mu dolegało, sam chodził, jedynie co, to mało mówił.
Babcia chłopczyka nie kryła łez, opowiadała, że 14 kwietnia tego roku Szymuś skończyłby 17 lat. — Bardzo mi go brakuje — mówiła starsza pani.
“Gdy pytałam, gdzie jest Szymuś, mówili, że u dziadka”
Lata nie ukoiły bólu w sercu babci. Kobieta próbowała sobie jakoś radzić. — Jeszcze w ubiegłym roku pracowałam, by być między ludźmi i nie popaść w rozpacz. Syn w areszcie, córka mi zmarła w 2020 r., jestem sama jak palec — mówiła pani Zenobia. Wspominała ten czas, gdy sprawa z Szymonkiem ujrzała światło dzienne.
— Na początku nic złego nie przypuszczałam. W 2010 r. nawet nie wiedziałam, że znaleziono dziecko w stawie. Cały czas pracowałam, by pomagać Jarkowi i Beacie. Gdy pytałam ich o Szymusia, gdzie jest, mówili, że jest u dziadka w Mysłowicach (ojca Beaty — przyp. red.). Pokazywali mi jego zdjęcia w telefonie, więc wierzyłam — opowiadała.
Szokująca sprawa gwałciciela z Gdańska. Policja: dostajemy dziesiątki telefonów i maili
Zamiast ślubu i chrzcin był areszt. Niedoszła synowa zmieniła nazwisko
Starsza pani dowiedziała się o tragicznym losie swojego wnuka dopiero w czerwcu 2012 r. — Policja do mnie zapukała. Prosili o rysopis. Miałam dwa zdjęcia Szymonka, jedno im dałam. Byłam w szoku, jak mi powiedzieli, co się stało. Nie wierzyłam, przecież Jarek i Beata mieli brać ślub niebawem i chrzcić Szymusia i Natusię. Tylko Wiktoria była ochrzczona — wyznała pani Zenobia.
Mimo upływu lat kobieta wciąż cierpi: — Mój syn bardzo żałuje tego, co się stało, ale ona raczej nie. Wie pani, moja niedoszła synowa napisała mi list z więzienia, zmieniła nazwisko i imię, już nie jest Beatą, syn mi powiedział, że teraz nazywa się Lena. Napisała jedno zdanie, by jej przysłać zdjęcia dzieci, nie zrobiłam tego, nie chcę jej znać. W moim domu nie ma dla niej miejsca. Nigdy mi się nie podobała, była kłamczuchem od samego początku. Zza krat mnie posądziła, że jej rzeczy z mieszkania zabrałam. Straszne to było.
Babcia walczyła, by grób Szymonka przenieść do Będzina
Pani Zenobia przez lata walczyła, by grób Szymonka przenieść do Będzina i pochować wnuka w grobie męża.
— Sprawy w sądzie założyłam, adwokatkę wynajęłam, pieniędzy mnóstwo wydałam, nie udało się. By dokonać ekshumacji, trzeba mieć zgody członków rodziny do któregoś pokolenia wstecz. Zresztą Beata na sprawie mi powiedziała w oczy, że się na to nie godzi — mówiła smutno babcia Szymonka. — Wiem, że w Cieszynie ludzie cały czas odwiedzają jego grób, ja nie mogę, nie zajadę tam sama, jestem schorowanym człowiekiem. Szymonek raz mi się śnił, jak mnie całował. Wiem, że jest w niebie pięknym aniołkiem.
Przez lata babcia pracowała w urzędzie, była też kucharką, sprzątała w hotelu, handlowała na odpuście, by pomóc. — Pomagałam im, jak mogłam, często spłacałam zadłużenia za czynsz, światło, by wnukom było dobrze. Dzisiaj jestem sama jak palec, okrutny los mnie spotkał. Proszę Boga, by mój syn jak najszybciej wyszedł z zakładu karnego i mi pomógł. On już odpokutował winy i wierzę, że będzie już dobrym człowiekiem — podkreślała pani Zenobia.
Po wnukach zostało jedno zdjęcie i dziurawe buciki
Kobieta bardzo tęskni za Szymonkiem i wnuczkami. — Wiktoria, jego siostrzyczka, w czerwcu będzie miała 19 lat, a Natalka 16. Wiem tylko, że chodzą do szkoły sportowej. Są adoptowane i mieszkają za granicą. Bardzo mi ich brakuje, dałabym wiele, aby je zobaczyć — mówiła pani Zenobia. — Gdy to wszystko wyszło na jaw i zabrano moje wnusie do rodziny zastępczej, zostały mi po nich tylko dziurawe buciki. Kupiłam im nowe, a te stare trzymam do dzisiaj. To jedyna pamiątka po moich wnukach…. i zdjęcie, które trzymam w ramce. Szymuś, Wiktoria i Natalka byli wtedy tacy szczęśliwi — mówiła przez łzy pani Zenobia.
Wnuczki widziała ostatni raz 10 lat temu, gdy szły do komunii, potem już nie. — Nigdy tych bucików nie wyrzucę, to moja nadzieja, że kiedyś wnuczki wrócą. Codziennie się modlę, by mnie odwiedziły.
Czy matka Szymonka po wyjściu z więzienia będzie chroniona?
W Polsce niektóre osoby po odbyciu wyroku mogą liczyć na ochronę, szczególnie jeśli ich bezpieczeństwo jest zagrożone. Czy matka Szymonka może o taką ochronę zabiegać?
– Są przepisy umożliwiające objęcie osoby ochroną policyjną, ale dotyczy to przede wszystkim świadków lub osób pokrzywdzonych w danej sprawie. W takich przypadkach ich status procesowy może uzasadniać zastosowanie ochrony. Jednak w omawianej sytuacji nie ma ku temu podstaw – przekazał portalowi dziennikzachodni.pl prok. Paweł Nikiel, rzecznik prasowy Prokuratury Okręgowej w Bielsku-Białej.
Ciało chłopca wrzucono do stawu. Nikt nie wiedział kim jest
Chłopiec z Cieszyna. Rodzice podmienili dziecko, by….
